Saeta-spotanicznie w tłumie

¡Hola!

Niedziela... obecnie świeci słońce, co nie zmienia faktu, że przed chwilą padał deszcz, jeszcze wcześniej śnieg, a na niebie widać ciemne chmury. Znalazłam obrazek, który świetnie opisuje jedno z częstych od niedawna zjawisk.

Poza tym chciałabym życzyć wszystkim dziś obchodzącym zdrowych, pogodnych i rodzinnych świąt Wielkiej Nocy. Moje święta już niedługo, co nie przeszkadza mi w posiadaniu wolnego od czwartku aż do wtorku (włącznie oczywiście). 

Niedziela, Wielkanoc, no więc przydałoby się coś świątecznego, prawda? Tutaj kieruję was do poprzedniego posta Wielkanocnego---> słówka.

A dziś? Piosenka. Na Wielkanoc? Tak.

Saeta-to typ pieśni religijnej, wywodzącej się jeszcze z dawnych pieśni żydowskich, zazwyczaj spontanicznie rozpoczynanej śpiewana w tłumie na ulicy lub na balkonach, podczas procesji w Wielkim Tygodniu przed obchodami katolickiej Wielkanocy w Hiszpanii; dziś śpiewają ją przeważnie zawodowi śpiewacy, dawniej śpiewanie jej mógł rozpocząć każdy przechodzeń(co dzisiaj również się zdarza).

Przedstawiam wam tekst jednej, dosyć znanej.

Saeta al Cristo de los Gitanos

Dijo una voz popular:

"Quien me presta una escalera 

para subir al madero

para quitarle los clavos

a Jesus el Nazareno?"

Oh, la saeta, al cantar

al Cristo de los gitanos

siempre con sangre en las manos,

siempre por desenclavar.

Cantar del pueblo andaluz

que todas las primaveras

anda pidiendo escaleras

para subir a la cruz.

Cantar de la tierra mia

que echa flores

al Jesus de la agonia

y es la fe de mis mayores.

¡Oh, no eres tu mi cantar

no puedo cantar,ni quiero

a ese Jesus del madero

sino al que anduvo en la mar!

(wybaczcie, znaków hiszpańskich brak)

tekst:A.Machado

muzyka:J.M.Serrat

wykonanie:El Camarón de la isla

W tym wykonaniu moją uwagę przykuł głos wokalisty. Odkąd usłyszałam to wykonanie zakochałam się w jego barwie głosu. Myślę, że jeszcze kiedyś przeczytacie o nim na Mosaice :)

Istnieje również wiele innych wykonań zarówno tego utworu, jak i innych saet. Przedstawiam jeszcze jedną.

Ostatnia o rzecz, o której wspomnę, to wiersze o saecie. Napisał je hiszpański poeta Federico García Lorca i poświęcił im rozdział "Wiersze o saecie" w tomiku wierszy "Liryka pieśni głębokiej". Oto jeden z nich.

Balkon

Lola

śpiewa saetę.

Młodych torreadorów

krąg otacza kobietę

a małemu golibrodzie

stojącemu w podwojach

w rytm jej pieśni

kołysze się głowa.

Wśród bazylii

i mięty,

Lola śpiewa

saety.

Ta Lola, która

często patrzy

na odbite w wodzie

rysy swojej twarzy.

To by było chyba na tyle. Myślę, że przybliżyłam wam choć trochę o saecie. Jeszcze raz wesołych świąt i...

¡Hasta la vista chicos y chicas!